SİZİ NE SEVİNDİRECEK?

Şah Fırat operasyonu ili bizim ülkenin müzmin sevindirilemezleri yine sahneye çıktılar. Bir insanın yaşadığı ülkenin, ülkesinin genel anlamdaki başarılarına, sevinçlerine neden ortak olmaz, neden sevinemez? Bu hangi ruh halinin yansımasıdır? Bu soruyu Mazhar Osman’ın talebelerine sorsak muhakkak ki bir cevapları vardır.

Çarıktan ayakkabıya geçtik, sevinmediler.

Çamurlu yollardan taş döşeli yollara geçtik, sevinmediler.

Taşlı yollardan sıcak asfalt denilen malzeme ile yapılan yollara geçtik, sevinmediler.

Tahta köprülerden demir köprülere geçtik, sevinmediler.

Büyük ırmaklara gerdanlık gibi köprüler yapıldı, yine sevinmediler.

Ülkenin dört bir yanında fabrika bacaları yükseldi yine sevinmediler.

Bataklıklar kurutuldu, denizler dolduruldu, hava alanları yapıldı, yine sevinmediler.

İki kıta Marmaray ile birbirine bağlandı, yine sevinmediler, hasetliklerinden binmediler.

Menderes’in yaptığı eserlere kafalarını çevirip de bakma bile bakmadılar, görmezden geldiler.

Boğaziçi Köprüsü yapıldığında “istemezük” dediler. Hasetliklerinden yıllarca köprüden geçmediler. Fatih Sultan Mehmet Köprüsü yapıldı, yine sevinmediler. Üçüncü köprüye, hava alanına karşı çıkıyorlar, yine sevinmeyecekler. Ülke büyüyor, gelişiyor yine sevinemiyorlar. Akılları hala 15 milyonluk Türkiye’ye yaptıklarında. Ne yaptıysanız? Kim yaparsa yapsın, kendine yapmıyor, bu ülkeye, bu ülkenin insanına yapıyor ve bize yapıyor, niye denilemiyor ki? Ülkenin kazanmasını kendi kazancımız olarak neden göremiyoruz?

Yoksa siz sizin siyasetçileriniz yapmayınca sevinmeyecek misiniz? Bu ülkenin sevincini sizin siyasi ikbalinizde mi göreceğiz veya bekleyeceğiz? Yaptıklarınız yapacaklarınızın teminatı olduğu için bu millet size kendisine hizmet etme şerefini tevdi etmiyor. Bu kadar basit…

Anadolu’daki işgalcilere karşı verilen istiklal mücadelesinde yaşanan her başarı; siz kabul etseniz de etmeseniz de İstanbul’da, Osmanlı payitahtında bayram sevinci yaşatıyordu. Siz bundan da rahatsız oldunuz. Menderes döneminde Kıbrıs görüşmelerindeki her başarı ülkeyi sevindirirken siz asla sevinmemiştiniz. Kıbrıs meselesinde ülkeye toprak kazandıran ilk ve tek dışişleri bakanı Fatin Rüştü Zorlu idam edildiğinde siz sevinmiştiniz. Fakat ülkenin genel sevinçleri sizi sevindirmemişti.

Musul Konsolosluk personelimiz İŞİD tarafından katledilseydi hükümet bundan zarar görecek diye içten içe sevinecek, ekranlarda ağlayacaktınız. Şah Fırat operasyonu başarısızlıkla sonuçlansaydı daha çok sevinirdiniz. Boraltan Köprüsü faciasını yaşatanların Şah Fırat operasyonunu konuşmaya hakları bile yoktur.

Türkiye toprak kaybetti diyenler acaba o toprakların genelini nasıl kaybettiğimize bir baktılar mı?

On iki adayı nasıl kaybettiğimize baktılar mı? Musul’un nasıl terk edildiğine baktılar mı? Şah Fırat operasyonunu küçümseyenler, felaket olduğunu söyleyenler ve toprak kaybettiğimizi dünyaya haykıranlar, yukarıda adı geçen yerlerle ilgili acaba neler düşünürler. Tabi o olaylar sizin için tarihin kutsallarıdır. Konuşturmazsınız, tartıştırmazsınız. Siz böyle yapınca gerçekler örtülmez, kapanmaz, yok olmaz. Çünkü gerçekler ölmez. Ve yine bu gerçeklerden kaçamayacaksınız. Ve bir şey öğreneceksiniz. Tarihinizle ve gerçeklerle yüzleşeceksiniz. Ve yine sevinmeyeceksiniz. Önemli olan sizin değil; milletimizin sevinmesidir. Bu ülkenin dostlarının sevinmesidir.

Ülkesinin ve milletinin sevincini paylaşmayanlar, bu sevinci yaşamayanlar hiçbir sevinç yaşamayı hak etmezler vesselam.

Ömer Naci Yılmaz