Akıncılar Dergisi Türkiye'nin Güncel, Doğru ve Seviyeli Haber ve Bilgi Portalı
Suriye’deki iç savaş 7. yılında. Milyona yakın insan hayatını kaybetti, nicesi de ülkelerini terk-i diyar etmek zorunda kaldı. Türkiye, Suriyeli mülteci kardeşlerimizin can güvenliği ve barınmaları için gerek ülkemiz içerisinde gerekse de sınırlarımızda çadır kentler, konteynır kentler kurdu. Fakat hala da Suriye’nin siyasi durumu net değil ve de kısa dönemde netlik kazanacak gibi görünmüyor.
Dilerseniz biz iç siyasi gelişmelerden az olsa da fırsat bulduğumuz şu ortamda biraz bunu konuşalım, tarihi bir yolculuk yaparak günümüze kadar gelelim, hafızalarımızı tazeleyelim ki daha iyi anlayalım… Öyle ki biz bu devletlerin kuruluş nedenlerini ve biçimlerini bilmediğimiz için bugün Orta Doğu’yu, özelde de Suriye’yi anlayamıyoruz…
Orta Doğu’da yaşanan bugünkü olayların temelinde İngilizlerin, Fransızların ve bu topraklarda gözü olan diğer emperyalist ülkelerin bize dayattığı Sevr Projesi yatar. (Dikkat ederseniz Proje diyorum anlaşma demiyorum. Çünkü anlaşmalar karşılıklı taraflar arasında olur. Sevr bizimle müzakere dahi edilmedi.)
Her şeyden önce başta İngilizler bu toprakları işgal etmek ve buradaki enerjiyi, petrolü alıp kendi fabrikalarına götürmek istiyorlardı. Bu kararı da aslında 1815 Viyana Kongresi’nde almışlardı ve o süreçten sonra tecrübelerini masaya yatırdılar, Osmanlı’yı parçalama derdine düştüler.
Osmanlı dolayısıyla İstanbul’daki padişah yani halife bir tesbihin imamesiydi. Buradaki halklar da tesbih taneleriydi. İngilizler ve diğerleri çok iyi biliyordu ki halifenin bir işaretiyle bu topraklar ayağa kalkarlardı. Öncelikle İstanbul’u işgal etmek ve Halifeyi esaret altına almak gerekiyordu. Nitekim İstanbul’u işgal etmelerinin sebebi buydu. Halifenin İslam dünyası ile ilişkisini kestiler, İstanbul’u işgal ettiler.
Daha sonra başladılar Orta Doğu’nun haritasını çizmeye. Tabi bunlar burada bu işleri yaparken kendi güvenliklerini sağlamak için, planlarının suya düşmemesi için Anadolu’nun güneyinde yani bugünkü sınırlarımızın güneyinde keşif elemanları, gözetlemeciler koydular. Yani Antalya’dan Urfa-Adana’ya kadar olan bölgeye kadar. Bunlar Türkiye’yi ortadan kaldırmak için oraya gelmemişlerdi. Sadece yukarıda yazdığım sebepten dolayı oralara kadar geldiler…
İşte bunu destekleyecek bir şey oldu İzmir’de. Yunanlıları yoksa karşımıza niye çıkardılar! Hadi bunun cevabını verin bakalım! Sırf bizi meşgul etsinler diye, yoksa dertleri neydi ki, dertleri Ege bölgesini Yunanlılara verelim değildi, bizi meşgul etsinlerdi. Yunanistan’ı biz bir valiyle tam 400 sene yönettik. Yunanistan bize düşman olarak yakışmaz. Zaten öyle ki İngilizler ve beraberindekiler alacaklarını aldıktan sonra Londra Konferansında Ege’nin bizde kalacağı, Yunanlıların buradan çekileceği garanti edilmiş ve öyle de olmuştu. Çünkü alacaklarını almışlardı, Yunanlılara da gerek kalmamıştı…
Suriye’ye gelmek için uzatmayalım, devam edelim. Sevr Projesi %100 uygulandı. Hatta bize öğretirlerdi ki Sevr Anlaşması tarihimizde hangi anlaşmaya benzer diye de bir soru sorarlardı. Ayestefanos. Niye? O da yürürlüğe girmedi de ondan. Bu anlaşmadan sonra İngilizler araya girdiler, Sultan Reşat başkenti Bursa’ya taşıyordu, durdurdular. Berlin konferansı topladılar, bu anlaşmayı bizim lehimize yumuşattılar. Bizi sevdikleri için değil, Ruslar’ın Akdeniz’e inmelerine meydan vermemek için. Neyse, devam…
Devam edecek…
İBRAHİM YAVUZ
