BİZE HER YER ÇANAKKALE

Çanakkale Deniz Zaferi’nin yüz birinci yıldönümü kutlamaları, yurdumuzun dört bir yanında soğuk ve suratsız devlet mantığından çok öte sıcak, samimi ve yürekten bir anlam taşıyordu. Otuz yıl öncesine kadar Birinci Dünya Savaşı cephelerinden bir cephe olarak bahsedilen Çanakkale cephesi daha sonraları birkaç satırla müstakil olarak ders kitaplarında yerini almıştı. Zaman geçtikçe milletin evlatları, Osmanlının torunları yönetimde söz sahibi olmaya başladığında tarihi ve tarihi şahsiyetlere bakış da değişiyordu.

Bir zamanlar birileri Çanakkale Zaferi’ni zihniyetleri neyi gerektiriyorsa o şekilde kutluyordu. İstanbul’dan gemilere biniyorlar, mütareke basını dediğimiz adı sanı bizden yüreği karşıdan olanlarla beraber Çanakkale açıklarına geliyorlar. Top atışı yapıp zaferi şampanya patlatarak kutluyorlar, sonra da İstanbul’a dönüyorlardı. Bu sadece askerin kutlamasıydı, bunun dışında herhangi bir kutlama yoktu. Öyle ya yeni tarih konseptinde başka kahramanlara tahammül yoktu, yine yeni tarih konseptinde Osmanlının hiçbir başarısına ve zaferine yer yoktu Eğer Osmanlıdan bahsedilecekse küfürler edilir, hakaretler yağdırılır bırakılırdı. Dünyanın hiçbir ülkesinde kendi yöneticilerine devlet zoruyla küfür ettirilen bir nesil yetiştirilmedi. Böyle bir alçaklık ancak bu ülkenin azgın azınlığının karakteri olabilirdi. Şükürler olsun bu karanlık günler geride kaldı. Yeniden gelmez demiyoruz, gelmemesi için daha çok çalışmamız gerektiğine inanıyoruz.

Çanakkale Deniz Zaferi kutlamaları devletin tekelinden çıktı, milletimiz bir bütün olarak bu işi benimsedi. Artık sivil toplum örgütlerimiz, ilçe müftülüklerimiz bu işi yürekten benimsedi, ruhsuz Çanakkale anlatımlarının ötesinde çok güzel programlar yapılmaya başlandı. Böylece Çanakkale ruhu yeniden diriltilmeye, yurdumuzun dört bir yanını sarıp sarmalamaya başlandı. Sadece birilerinin konuştuğu Çanakkale Zaferi artık herkesin gündemindeydi. Çarşıda, pazarda, sokakta, evde konuşuluyor, yeni bir tarih bilinci ve heyecanı oluşturuluyordu. Evlerimizde akşam muhabbetlerinin ana konusunu Çanakkale Zaferi ve Osmanlı muhabbeti oluşturuluyordu. Sırf bu muhabbet oluşturulmasın diye Çanakkale Zaferi yıllar yılı bu milleten gizlendi. Aynen Çanakkale Zaferi gibi gizlenen bir zaferimiz daha vardı ve adı bayram olmuştu. Kutü’l Ammare Zaferi. Çanakkale kara savaşlarının olduğu günlerde Irak bölgesinde kahramanlarımız en az Çanakkale kadar önemli bir zafere daha imza atıyordu. Halil Paşa’mız bu zafer gününü Kut Bayramı olarak ilan ettiğini söylüyordu. Bu zafer de aziz milletimizden yılar yılı gizlendi. Peki, nereye kadar gizleyebilirdiniz? Mızrak çuvala sığar mı? Artık yemiyor, yemeyecektir. Masa başında kurguladığınız tarih ancak sizi teselli edecek, milletimiz ise geçek zaferleriyle geleceğe olan umudunu daima diri tutacaktır.

Gönüllerimizi, zihinlerimizi işgal ettiğiniz yalanlarınızdan temizliyoruz, formatlıyoruz. Çanakkale ruhunu, Kutü’l Ammare ruhunu ilçeleştiriyoruz, benimsiyoruz. Yeni bir tarih bilinci oluşturuyoruz. Bundan sonra tasavvurlarımız Çanakkale, yüreklerimiz Çanakkale, evlerimiz Çanakkale; evlatlarımız Cevat Paşa, Yüzbaşı İsmail Hakkı, Ezineli Yahya Çavuş, Seyit Onbaşı… Sokaklarımız Çanakkale, caddelerimiz Çanakkale, köyümüz-kasabamız Çanakkale, şehirlerimiz Çanakkale. Bütün bunlar adı sanı bizden fakat içi dışarıdan olan birilerinin zoruna gidecektir. Çok da yapacak bir şeyimiz yok.

İşte bunun için diyoruz ki “Bize Her Yer Çanakkale.”

Ömer Naci Yılmaz