Akıncılar Dergisi Türkiye'nin Güncel, Doğru ve Seviyeli Haber ve Bilgi Portalı
Aydın Aydın
Düşünüyorum.
Neyi?
Aile yılında aile için atılan adımları düşünüyorum. Bu adımları halka duyuran da bizzat Sayın Cumhurbaşkanımız.
Diyorum ki…
Ya bu AK parti kurmayları hiç bir şeyi adam gibi akıl etmiyorlar veya reisin aleyhine kitleler oluşşsun diye bilerek böyle yapıyorlar.
Nasıl?
Doğan çocuğa değil de doğacak çocuğa maaş yazıyorlar.
Düşünün ki;
Bugün çocuğa niyet edenler ancak on ay sonra o maaşa müktesep olacaklar ve bunun bir hediye ve nimet değil hak edilmiş bir para olarak alıp ceplerine koyacaklar.
Bu parayı kimin kanun haline getirdiği kimin umurunda… Üstelik bir de “Bu kadar paradan ne olur ki.. Daha çok daha çok” Diyecekler.
Halbuki şu anda çocuk sevinci yaşamış da “Ben bu çocuğa nasıl bakarım” tasasında olan ailelere, “Alın bu da bizden size katkı olsun” kabilinden çocuğu maaşa bağlamış olsalar… O aileler bu iyiliği hiç unutur mu?
Onlar unutsalar vicdan ve tarih hiç unutur mu?
Keza…
Yuva kuranlara faizsiz kredi desteği…
Bu kredi için de aynı mantık söz konusu…
Bu krediyi alabilmek için…
Evlenmeye niyet edeceksBu kredi için de aynı mantık söz konusu…
Bu krediyi alabilmek için…
Evlenmeye niyet edeceksiniz.
Kız iseniz damat, damat iseniz kız bulacaksınız.
Belki göstermelik nikah bile kıyacaksınız ve gidip iki genç kişi yüz elli yüz elli toplam üçyüz bin lira alacaksınız…
Parayı hakikaten evlenmiş olarak bile alacak olsanız, aldığınız bu parayı hak etmiş olarak alacaksınız.
Bu durumda kimin kime bir teşekkür borcu var?
Hiç kimsenin hiç kimseye hiç bir gönül borcu olmayacak.
Bu paralardan dolayı…
Sadece tüketim ekonomisi bir süreliğine canlanmış olacak ve bu işten Türk aile yapısı esasında , ileri aşamalarda zarar bile görecektir.
Çünkü alışılmış bir hayat bir de borç ödeyen bir yükün altında çekilmez olacak.
Halbuki… Hazır evlenmiş ve yuva kurdukları tescil edilmiş, hatta çocuklari bile olmuş ve fakat geçim sıkıntısı veya çocuk büyütme tasası yaşayan “aileler” Sizden gelecek bir tebessüme bile şükran ı nimet olarak bakacakken… Bunu bırakmak… Bunu akıl etmemek…
Ahmaklık değilse… İhânet değilse ya nedir ya?
