Akıncılar Dergisi Türkiye'nin Güncel, Doğru ve Seviyeli Haber ve Bilgi Portalı
Sultan Abdülmecid dönemi BATI için avuç kaşıyacak kadar iyi olsa da Osmanlı için hiç iyi bir görüntü söz konusu değildi. İngilizlerin planları tıkır tıkır işliyordu fakat Osmanlıyı bu yenilikler konusunda daha iyi pişirmeleri gerekiyordu. Çünkü TANZİMAT FERMANI ne kadar BATI sevicisi olsa da onların istedikleri gibi değildi. Bu hengame içinde Sultan Abdülmecid vefat etti. Yerine Sultan Abdülaziz tahta geçti…
Sultan Abdülaziz, Osmanlıyı dünyanın üçüncü büyük deniz gücü haline getirmişti. Avrupa gezilerine çıkmıştı. Her alandaki yenilikleri takip ediyordu. Ama fitne yine kendini gösterecekti. Başa geçme hevesleri olan (!) Hüseyin Avni Paşa ve Mithat Paşa’nın başını çektiği bir suikast ile Sultan Abdülaziz iki bileklerinden makasla kesilerek katledildi. Onun yerine de bir hevesle tahta getirdikleri ama DELİ damgası vurarak tahttan indirdikleri V.Murad’ı getirdiler.
Amaç her zaman farklıydı. KÜRESEL ÇARK yanlış işliyordu. Çok büyük ümitler besledikleri II. Abdülhamid’i tahta getirdiler. Ancak Sultan istedikleri gibi çıkmayacaktı. 33 sene bu devletin yok olmasını öteleyen bu padişahtı. Adeta onlara kan kusturdu.
Bu Sultanın da gitmesi gerekiyordu. Neden? Çünkü; padişah, hilafet gücünü de kullanarak İslâm dünyası üzerindeki etkisini artırmış, Filistin’de bir Yahudi Devleti kurulmasını kesin bir dille reddetmekle kalmayıp, İngiltere vatandaşlarına ve Yahudilere toprak satışını yasaklamış, hatta bölgeyi üzerine tapulamıştı. İttihat ve Terakkiyi bunun için kurdular.
Bugün Tayyip Erdoğan’a bunu diyenler haysiyetini iyi düşünsünler. İş bu kadar açıkken orada burada kanıt aramaya gerek yoktur. Sultan’a da aynı şekilde HIRSIZ dediler olmadı, ELİ KANLI KATİL dediler olmadı, KIZIL SULTAN dediler olmadı, olmadı, olmadı…
İngiliz aklı vazgeçer mi? Elbette hayır! 31 Mart Vakası boşuna değildi. Ordu içinde hareketlenmeler ile bu sefer HÂL FETVASI aldılar, hem de bizimkiler tarafından. Sultan da dinsizlikle suçlanarak tahttan indirildi. Kendini savunma hakkı yok muydu, vardı. Ama kan akmasını istemedi. Birbirimize düşmemizi istemedi. Sessiz sedasız yoldan çekildi…
Devam edeceğiz. Selam ve dua ile…
İBRAHİM YAVUZ
