Önce “O soru ne sorusu?” onu diyelim. Türkiye Hariciye mensuplarına, 1973 yılında, Amerika’da, ilk “Ermeni Saldırısı” yapıldığında, saldırgan Ermeni, eylem sebebi için “1915 yılında Türkiye’de öldürülen ermeniler için yaptım” demişti. Türkiye Dışişleri Bakanlığı, olay olduktan, ancak, dört gün sonra, o kaatil ermeniye bir de “Sayın” diyerek bir açıklama yaptı. Dedi ki: “Sayın Manukyan’ın da dediği gibi bahsedilen olaylar 1915 yılında …

Muhyiddin Arabi…. Doğru ve dosdoğru yürüyen insan sapışını en mükemmel olduğu zamana denk getirir. Yani, der ki: İnsanın ulaşacağı en yüksek mertebe ne ise o insan işte o mertebede iken düşer ve öyle bir düşer ki bir daha da çıkamaz. Şöyle: İnsan, doğru yürümek için, her zaman kendini “mihenk”e vurur. Mihenk ise “Şeriat”tir. İnsan, hangi işe niyet ederse etsin, işleyişini …

Sovyet sistemi: Koskoca sistem, “kansız” bir şekilde dönüştü. O kadar güzel dönüştü ki, dönüşümden onbeş yıl önce Sezai Karakoç’un dediği gibi oldu. Sezai Karakoç: “Komünizm diye bir şey yoktur. Komünizm denilen şey Doğu halklarını batılılaştırma projesidir.” demişti. Gerçekten de öyle oldu. Bütün Sovyet sahası ve koskoca Çin kıtası “Batı” ölçülerine göre dönüştü. Hem de kansız bir şekilde… Yani, “tüketici” sayısında …

Kimilerine göre “Milli” mesele. HDP barajı geçerse, Türkiye büyük bir tehdit altına girer(miş). Başkalarına göre de Milli Mesele… HDP baraj altında kalırsa, Kürtlerin temsiliyeti yine PKK’da kalır. Bu yüzden, mutlaka ve mutlaka HDP barajı geçmeli ve “siyaset” yoluyla “mesele”nin çözümü için, ortada “siyasi bir muhatap” mutlaka olmalı. Bunun için de HDP’nin barajı geçmesi şart. Bir başkasına göre de, mesele Milli …

Millet bir “arguman” tutturmuş gidiyor. “Aleviler,hiç kafirlerle savaşmadılar.Hep,müslümanlarla savaştılar” gibi. Manyaklığa madalya verilse,bu madalya bu kafadan gayrısına hiç bir zaman düşmez. Bir kere; Zaman,seninle (bizimle) başlamadı. Bizden önce de zaman vardı ve bizden önceki zamanda “İslam Dünyası” bir “bütün” idi. Bizler,bu zamanda,coğrafyamızı parçaladık ve bu parçalanmaya uygun olarak zihin ve iman dünyamızı da parçaladık. Şimdi, kendi zamanımız. Dolayısıyla,yaşadığımız zamana göre …

Türkiye’de şimdiye kadar onlarca “savcı” öldürüldü. Aklımızda kalan ilk öldürme olayı da Yılmaz Güney’in öldürdüğü savcı. Bunu, ölenin savcı oluşundan değil, öldürenin Yılmaz Güney oluşundan hatırlıyoruz.. Kamuoyu dedikleri efkar-ı umumiye, bu olaya “Ne olmuş ki?” dedi. Ya da dedirtildi. Çünkü, Yılmaz Güney, “halkın vicdanı”ydı ve boş yere adam öldürmezdi. Savcı da olsa, sonuçta, Yılmaz Güney bir adam öldürmüştü. Bunda da …

İSLAM DÜNYASINI MEZHEPLER ÜZERİNDEN OKUMAK Her şeyin kolayını bulduk. İç siyasette tarafımız belli. Kim haklı kim haksız, umur değil. Biz,hep haklı taraftayız. Şimdi, dünyaya bakmayı da öğrendik. Dünyadaki tarafımız da belli. Hele İslam dünyası için: Daha ortaya mesele çıkmadan bile tarafımız belli. Çünkü, ya şiiyiz ya da sünni. Sünni isek sünni tarafta, şii isek şii tarafta., Sormaya, bilmeye veya bilmek …

İslam dünyasına bakınız. “İslami” içerik iddiası ile ortaya çıkmış her oluşum, El Kaide veya Deaş adında. Deaş veya El Kaide’nin hiç ayak basmadığı yerlerde bile, her oluşumun adı bunlar. Buna göre,şöyle düşünmekte haklıyız. 1970’lerde… Dünya, aynen böyle olsaydı. Yani, komünizm yıkılmış ve “Batı”nın düşmanı, bugünkü gibi doğrudan “İslam” olsaydı. O gün, mesela, Milli Nizam Partisi ile başlayan “Milli Görüş hareketi”nin  …

Sözü,şimdi söylüyoruz sanmayın. “Kürt Meselesi” kelimesi icad edildiği gün söyledim. Dedim ki :“Meseleye “Kürt Meselesi” demek,”Tek Kürt kaldığı sürece bu mesele ortadan kalkmaz” düşüncesinin,herkese,bir “iman” olarak dayatılması anlamına gelir. Olaya,”Kürt Meselesi” tanımı ile yaklaşanlardan daha öte bir Kürt-Türk düşmanlığı düşünülemez. Meselenin adı,”Kürt Meselesi” değil, “İnkarcılık” ve “Yok sayma” meselesidir. “Memleketimizde yaşayan hiç kimseyi,hiç kimsenin yok sayma hakkı yoktur.” dediğiniz ve …

Politik yazı yazmak istemem. Çünkü, herkes aynı şeyleri görüyor ve kişinin kendi gözleriyle gördüğü şeyi ona öğretmeye kalkmak,aslında, abesle iştigal ve haddi aşmak olur. Ama, bu sefer, bu haddi aşacağım. Kişinin, politik düşünmesi, biraz da “gavurca” düşünmesidir. Bu durumda, hakikate göre değil, politik çıkarlarına göre düşünür ve bu düşünme tarzı, çıkarcıdır. Çıkarcı olunca da “gavurca” olur. Halbuki, kişi, kendi çıkarları …