Akıncılar Dergisi Türkiye'nin Güncel, Doğru ve Seviyeli Haber ve Bilgi Portalı
Bu akşam, Bilim ve Teknoloji eski bakanı, Milletvekili kardeşimiz Nihat Ergün’ün,yazdığı “Adım Adım Siyaset” kitabı için düzenlenen toplantıya katıldık.
Toplantı, Derince Belediye Başkanı olduğu günlerde kendisinin yaptırdığı Zübeyde Hanım Kültür Merkezinde yapıldı. Bu salon, bir düğün salonu ve genellikle gelir düzeyi yetersiz insanlarımızın kullandığı bir salon.
Tam dolmadı. Bir kısım sandalyeler boş kaldı.
Kendisi halen “Bakan” olsaydı, şahsen, bendeniz gitmezdim. Çünkü, biliyorum ki çok kalabalık olurdu ve ben orada oturacak yer bulamazdım.
Olacağı önceden görerek, “kardeşlik görevi” bakımından hassaten gittim.Bir saatten fazla bir süre, kardeşimiz, kouşmasını yaptı. Sorular sorduk. Cevaplar adlık.
Sonra, “imza” faslına sıra geldi. Kendi kitabımı kendisine verdim ve O da, kendi kitabını, sadece, bana özel olarak “üst yazı” ile imzalayarak bana verdi.Başkaları için sadece imzasını attı ve üstünü kendiniz yazın dedi. Yani, istisnayı sadece bana yaptı. Sağolsun.
Kitabını elime aldığımdan itibaren yaklaşık iki saatte okudum.Kendisi benim Gönül Sokağı Baskınları kitabımı henüz okumuş değil ama, bazı yerleri, sanki, benim kitabımdan alınmış gibi… Yani, aynı şeyleri ifade etmişiz. Hatta, bazı cümleler de “tıpkı” olmuş.
Diyeceğim şu:
Nihat Ergün kardeşimiz, artık “eski” bakan ve üç dönem kuralı gereğince bir süre artık “Milletvekili” de olmayacak. Yani, O da, “bir nebze” de olsa, artık “bana” benzemiş olacak. “Bir zamanlar kartaldı” muamelesi görecek. Nitekim, bu akşamki toplantıya olan katılım, bir bakıma bu durumun resimli ifadesi oldu.
Toplum, “güç sahibi”ni “allame” gördüğü sürece, anlaşılıyor ki, Nihat Ergün’ün de, benim de “kalem”imiz elimizden düşmeyecek.
Ne işe yarar derseniz:
Yarayacak günler gelir elbet. Bizim için esas olan, “Yaşadığımız bilinsin” ve bu bilgi geleceğin de bilgisi olsun.
Biz söyleyelim de; Zaman konuşur elbet…
