Akıncılar Dergisi Türkiye'nin Güncel, Doğru ve Seviyeli Haber ve Bilgi Portalı
Bir önceki yazımızda Hz. Ömer dönemindeki İslam devletinin cihana nasıl hâkim olduğundan bahsetmiştik. Bu yazımızda son yüzyıldaki Ortadoğu’dan ve kan gölüne dönmesinin nedenlerinden bahsedeceğiz.
Ortadoğu öyle bir yerdir ki, günümüzde de net bir şekilde gördüğümüz şekilde ABD gibi alçak bir devleti çıkarları uğruna buraya kadar getirtir. Ortadoğu öyle bir yerdir ki İngiliz’i, Fransız’ı buraya kadar getirtir.
…
Artık kömürle çalışmıyordu BATI’nın sanayileri ama işlemeye devam etmesi gerekiyordu. Bunun için de petrole ihtiyaç vardı. Kendi toprakları bundan mahrumdu. Ortadoğu’daki enerjiyi taşımak için burada rahat hareket etmeleri gerekiyordu. Bu amaçlarını gerçekleştirmek için manda yönetimleri kurdular. Birinci Dünya Savaşı’nın nedeni budur. “Burada devletçikler kurmak ve petrolü rahatça Sanayi devrimini tamamlamış Avrupa’nın fabrikalarına taşımak.”
Öyle olmuyor muydu? Her yüzyılda devletler yeniden yapılandırılıyor, haritalar yeniden çiziliyordu. 21. yüzyılda da böyleydi. Yeni Dünya düzeni oluşturuluyor, BATI’nın alçak çıkarları için Ortadoğu’da kan gövdeyi götürüyordu. Tunus pusturuldu, Irak pusturuldu, İran pusturuldu, Filistin pusturuldu, Kuzey Afrika pusturuldu, en son da Suriye’ye dadandılar. 2011’den bu yana insan kalmadı Suriye’de. Çanakkale’de en çok şehit veren Halep yerle bir olmuş durumda.
Neden böyle oluyordu? İslam dünyası param parça olmuştu. Birbiriyle etnik hiçbir bağı olmayan devletler çıkarları için HAÇLI birliğini oluşturuyor da İslam dünyasına ne oluyor?
Evet… Nifak tohumları ekilmişti bir kere. Bölük pörçük edilmişti İslam dünyası. Her Müslümanın oturup sakin bir kafa ile olup bitenleri hesap etmesi lazım. En basit bir örnek, Hz. Peygamber döneminde mezhep yoktu, cemaat farklılıkları yoktu, insanlar etnik kökenlerine, beyaz olması-siyah olması ile değerlendirilmiyordu. Şimdi bakıyoruz ki sen Sünni’sin sen Şii’sin sen bilmem nesin! Sen şöyle namaz kılıyorsun sen böyle namaz kılıyorsun. Tüm birlikteliğimizi bırakıp da bunları tartışır olduk. Önemli olanın Allah’a ibadet etmek olduğunu fark edemedik. Bizi birleştirici noktaları hep ayrıştırıcı nokta olarak gördük.
Bugünkü İslam âleminin oradan oraya saçılmasının nedenini kendimizde aramamız gerekiyor. Yoksa düşmanın amacında bir değişiklik yok, araçları farklı, yöntemleri farklı. Onlar kendileri açısından doğru olanı yapıyor. Biz ise ilk İslam devletlerinin ilkesel amellerinden uzak hareket ediyoruz, bütün İslam ülkeleri olarak kendi başımıza özerklik vermişiz, birlikteliğimiz yok. İslam’ın, Kur’an’ın, Allah’ın evrensel ilkelerini kavrayamıyoruz. BATI’nın kendilerince emperyalist, hahamist, sömürgeci politikalarına gark olmuşuz. Böyle olunca da yenmesi kolay bir lokma haline geldik.
İslam dininin temsilcileri olarak şapkayı çıkarıp önümüze koymamız ve yapılmak istenenin sadece belli bir İslam ülkesine değil, bütün İslam âlemine yönelik olduğu unutulmamalıdır…
İBRAHİM YAVUZ
