BABA VE OĞUL…

Annenin ağlamaklı halini görünce baba dayanamadı. “Şu adrese git de, oğlunu gör” dedi.

“Adresi benim verdiğimi söyleme ama” Birkaç şey daha söyledi ama anne duymuyordu. Aklında bir tek adres kalmıştı. Anne sevinçten uçuyordu.

Hemen hazırlandı gitmek için yola koyuldu.

Büyük bir şehrin karşı yakasındaydı babanın verdiği adres.

Gittiği adres bir tamirhaneydi.

Oğlunu tulum içinde yağlı paslı gördü.

Bir süre ıslak gözlerle dükkanın karşısından izledi ve sonra oğluna doğru yaklaşmaya başladı.

İki yıl boyunca kendisini arayıp sormayan ailesini unutan delikanlı aniden annesini karşısında görünce önce şaşırdı, sonra koşup sarıldı annesine. Gözleri dolu dolu olmuştu. Ağlamamak için kendini zorluyordu.

Babası hariç herkesi soruyordu annesine oğlu, “o nasıl, bu nasıl,” diyerek.

Ve sonunda “O adam nasıl, hala eskisi gibi aksi ve anlayışsız mı?” diye sordu annesine.

Anne cevapsız bıraktı bu soruyu.

“Hadi oğlum gel eve gidelim” dedi yalvarırcasına.

“Hayır anne, ben böyle iyiyim. O adamla tekrar aynı evde yaşayamam” dedi ve dükkana doğru yürümeye başladı.

Arkasından bir süre bakakalan anne hazırladığı yemeği oğluna vermek için seslendi.
Delikanlı yemeği alırken annesine “Anne ne olur ısrar etme, gelmeyeceğim. Bir gün bile beni merak edip arayıp sormayan bir babayla aynı evde yaşayamam ben” dedi.

Anne boynu bükük halde oğlunun yanından ayrılmaya hazırlanırken

“Peki oğlum sen bilirsin. Anlaşılan çok kararlısın, gelmeyeceksin. Ama baban dedi ki; son bir aydır arkadaşlık ettiği çocuktan uzak dursun, o çocuk sana zarar verebilir. Önceki arkadaşıyla barışsın

Bu kez çocuk donakalmıştı.

Annesi eve dönmüştü. Babaya sitem etti, “Madem biliyordun nerde olduğunu neden benden sakladın?

O yüzden rahattın demek? ”

Hep ters, aksi görünen baba birkaç kez yutkundu ve gözlerinden iki damla yaş akıverdi yanaklarından aşağı.

“O benim canımdır ya, canım” diye inledi ve çöktü bulunduğu yere iki büklüm..

“Ne zamandan beridir biliyordun onun orada olduğunu ? ” diye sordu anne.

“Gittiği günden beridir biliyorum. Bazen öğlen molalarında ne yiyip ne içiyor diye gider uzaktan izlerdim, Bazen akşamları geç gelirdim ya hani, sen beni kahveden sanırdın, işte o zamanlarda da ne yapıyor kimlerle takılıyor diye takip ederdim.”

Karı koca bir birlerine sarılıp ağlarken kapı çalmıştı.

Elleriyle gözlerini silerek kapıyı açmaya gitti anne.

Annesinin kendisine yaptığı paketten daha büyük bir hediye paketi ile içeri girdi delikanlı.

Koşarak babasına sarıldı. “Babalar günün kutlu olsun babaaaa”

Delikanlı anlamıştı. Kendisiyle hiç ilgilenmediğini sandığı babasının, aslında gözünü hiç üzerinden ayırmadığını…