Osmanli’yi düşmanlarımızla birlikte aynı masa etrafında tasfiye ettiğimiz anlaşmanın adıdır.
Bu anlaşma ile büyük devletimizi dağıtıp bu dagittigimiz devletin beşte biri üzerinde bir devlete razı olduk.
…
Düşünün ki
Şimdi de Türkiye Devleti üzerinde bir operasyon yapılıyor. Şartlar bizi düşmanlarımızla yeni bir anlaşmaya mecbur ediyor. Bize Kocaeli,Bursa, Çanakkale, Istanbul ve Trakya teklif ediliyor ve sonunda bu saydığımız yerleri vatan belleyen bir devlete razi oluyoruz. Bunu anlasma olarak imzaliyoruz ve buna da zafer diyoruz.
Dün nasıl ki
“Nerede cömert nil yeşil tuna” demek “Ne işimiz vardı bizim arapla ve arnavutla” gibi bir eğitim hamlesi ile karsilaniyorduysa
Şimdi de
“Nerede yeşilırmak nerede fırat ve dicle” demeyi de “Ne işimiz vardı bizim lazla ve kurtle” gibi sözleri öğretmenlerimize soyletiyoruz;
Bizi bu anlaşmaya mecbur eden yöneticileri de ulusal kahraman; bu anlaşmaları imzalayan insanları da kurucu irade olarak kutluyoruz ve kutsuyoruz.
Işte Lozan: Böyle bir şey… Böyle bir gerçek…Böyle bir vakıa