Akıncılar Dergisi Türkiye'nin Güncel, Doğru ve Seviyeli Haber ve Bilgi Portalı
Rahmetli Korkut Özal’in Murat diye bir oğlu vardı. Milli Selâmet Partisi iktidar ortağı Korkut Özal da bakandı. Yani 1975 veya 76 yılları…
Gazetelerde Murat Özal’in sarhoşluk görüntülü haberler vardı. Ben de hem talebe hem de Yenidevir gazetesinin üniversite gençlik sayfasına yazılar veriyordum.
Duydum ki Murat Özal falanca bir kurumda çalışıyor imiş.TBMM’den Çankaya’ya giden yolda elçilikler sırasının karşısında olan o kuruma gittim ve Murat ile karşı karşıya geldim.
Benden hem büyük hem boylu idi.Zengin çocuğu olduğu belliydi. Özgüveni yüksekti. Zeki olduğu belliydi. Diyelim ki ODTÜ de okuyordu.
Odada iki kişi daha vardı ve onlar da üzümün üzüme benzediği gibi Murat’a benziiyorlardi.
O günlerde henüz ateizm diye bilinen bir kelime yoktu ama o iki kişi resmen ateist idiler.
Dinlerin insanlar tarafından uyduruldugunu Tanrı’nın da insan tarafından yaratıldığını falan söylüyorlardı. Ben de dilim döndüğünce onlara karşılık veriyordum ama belliydi ki onlar çok talimli ve o konuları belki yüzlerce kere geçmiş kimselerdiler.
Ben, onlara cevap olarak ilk insanın Allah’ı bilen ve üstelik peygamber olduğunu söylediğimde bana tarihi verilerin öyle olmadığını ve mevcut dinlerin putperestliğin bir devamı ve evrim geçirmiş şekilleri olduğunu ifade ettiler ve dünyada her yerden bunun delili olarak putlar ve heykeller bulunduğunu söylediler.
Ben de bu zamanda olan heykel belki de tarihin hiç bir zamanında olmamıştır. Sizin kafaya göre düşünecek olursak bin sene sonra bugünkü Türkiye’nin tarihini yazacak tarihçiler bugünkü Türkiye’yi Atatürk diye birisine tapan putperestlik dönemi diye yazacaklar dedim.
Murat onların arkadaşı ve onların aklindaydi. Ama benim bu sözlerimden o kadar heyecanlandı ve bundan o kadar memnun oldu ki kendi arkadaşlarına döndü ve bir kol geçirme hareketi ile onlara dedi ki… “Nasıl aldınız mı? “
Murat bildiğim kadarıyla o günlerden bir yılı geçmeden bir şekilde öldü. Öldü veya ölmedi kesin bir bilgim yok ama ben öyle biliyorum.
Allâh rahmet eylesin.
Bunu niye yazdım diye sorarsanız hayata dair bir şahitlik olsun ve bin sene sonra Türkiye’nin tarihini yazacaklar için de bir karşı belge olsun diye yazmış oluyorum.
Yoksa yok bir manası bu yazının. Ne manası olacak ki değil mi?
Hüner, mana çıkarmaktır laf ı muğlaktan demiş atalarımız.
