Muhalif olmak “Halife” olmak demektir. Her ikisi de aynı kelimedir. Yani, muhalif olmak demek illa da karşı olmak manasında değildir. Karşı olduğundan daha iyi olmak ve kendi iyiliğini daha yararlı bilmek demektir. Dolayısıyla,muhalif olmanın içinde yalancılık yoktur. Yalancı olursan, “halife” olma hakkını kaybedersin. Çünkü, yalancı kişiden “Halife” olmaz.
Yalancıdan iktidar da olmaz. Olmaz ama, iktidar yalancı olmakla, muhalifine hayat hakkı ve halife olma hakkı verir. Anlaşılmalı ki, muhalefet de, bu durumda, asla yalancı olmayacaktır. Olursa eğer, kimsenin umuruna gelmez kimin daha çok yalancı olduğu.
“Başımızda hazır bir yalancı var. Ne lüzum vardır yalancıyı bir başka yalancı ile değiştirmeye” denilir.
Öyleyse, muhalefet eden, mutlaka “doğru” üzerinden muhalif olmalıdır. Olmalıdır ki, yalanı ve yalancıyı görmüş insanlar, kötüyü iyi ile değiştirmeyi düşünsünler ve bu düşünme onlar için “görev” ve sorumluluk olsun.
Aklı olan, meseleyi böyle düşünür.
Yalancıdan daha yalancı olunarak “erdemler yarışı” yapılmaz. Olsa olsa, pislik yarışı olur.
Önümüz seçim ve insanlar, kendilerine “doğru bilgi” verecek insanları arıyor. Çünkü, muhalefet denilen kurumsal yapıların her birisi, herkesten daha fazla yalan üretme peşinde. Ne kadar çok yalan üretebilirlerse o kadar çok kazanacaklarını umuyorlar.
Bundan da anlaşılmalı ki, hitap ettikleri insanları aşağılık mahlûklar olarak görüyorlar. Onların, doğruyu eğriden, yanlışı doğrudan ayıramayacaklarını ve bunları görmeyeceklerini düşünüyorlar. Düşünüyorlar ki, yalanlar söylemekten utanmıyorlar ve aksine, yalanları ile kazanacaklarını umuyorlar.
Hep söylerim: Türkiye’de bazı partiler “kendi malları”nı iyi tanıyorlar. Bu yüzden, her seçimde öncelikle de kendi mallarına oynuyorlar. Sonra da, başkaları akıllarına geliyor ama, başkaları kendi malları gibi “yalancı sever” çıkmıyor. Böylece de kaybediyorlar. Vakıa,kaybedişlerini de kazanç sayıyorlar. Çünkü, mallarında bir eksilme olmuyor: Kasa zarar yazmıyor.
İyi ki de kazanamıyorlar. Yoksa, ne olur, bu “aziz millet”in hali.
Ama: Kaybeden millet oluyor. Kaybeden, “Aziz Millet” ouyor.
Çünkü, millet, muhalefetsiz kalıyor.
Çünkü, millet “Halifesiz” kalıyor.
Millet için elzem hale gelen “hilafet” şöyle dursun, “muhalefet” bile muhal kalıyor.
Millete halife lazım: Hükümete de muhalefet.
İsteriz ki, “Halife” iktidar olsun ama: Bu gidişle, muhalefetini bile mumla arayacağız. Hem de daha nice yıllar böyle geçecek.