Akıncılar Dergisi Türkiye'nin Güncel, Doğru ve Seviyeli Haber ve Bilgi Portalı
“Türkümüz dünyayı kardeş bilendir
Gökleri insanın ortak tarlası”
Diyor, Mehmet Akif İnan yukarıdaki mısraları kalbimize dökerek…
Şairin bu mısraları kağıda geçirirken hangi düşüncede olduğunu bilemeyiz belki… Ancak benim zihnimde imgelenen şey, insanoğlunun aç gözlülüğü ile tapulanan toprak parçalarının, tapulanamayan göklerden küçük olduğunun şiirde dile getirilmesidir…
Cümlem biraz karışık mı oldu? Peki, biraz daha açayım sizler için…
Dünya üzerinde topraktan başka yerler de var, içinde yaşanılabilecek…
Örneğin bir fotoğraf karesi… İçerisinde anılar barındıran ve zamanı donduran küçük bir kare… Öyle ki insanı düşünce hızıyla seneler öncesine götürebilir. Orada bir ev sahibi yapabilir, hayata orada tutunmasına sebep olabilir…
Ya da okuduğumuz şiirler… Şair hangi duygularla yazmış belki bilemeyiz ama biz, yeni duygular katarak şiirlerin içerisinde yepyeni bir hayat kurabiliriz.
“Bölünürsek yok oluruz,
Bölüşürsek tok oluruz,
Birlikte zor kolaylaşır,
Bir olursak çok oluruz.”
Ve Yunus Emre’nin dünyası…
Onun kurduğu hayat ve bu hayatın kuralları… Batılı devletlere bakalım, sanki hepsi bu felsefeyi benimsemiş gibiler, değil mi?
Bir şair, sırf aynı topraktan olduğu için mi bir ülkenin kültürel mirası sayılır yoksa bir topluluk onun görüşlerini yansıtıyor diye mi hala hayattadır?
Yunus Emre’yi biz mi hayatta tutamadık, yoksa bizden daha uygar toplumlar mı bizden daha çok sahiplendi?
Alman şair Goethe’nin büyük bir Mevlana aşığı olduğunu biliyor muydunuz?
“Dünle beraber gitti cancağızım
Ne kadar söz varsa düne ait
Şimdi yeni şeyler söylemek lazım”
Mevlana Celaleddin Rumi…
Düşünün ki bir Alman bu sözleri bizlerden önce okumuş, idrak etmiş, gönlünden defalarca geçirmiş… Yetmemiş, o kadar etkilenmiş ki Farsça öğrenip Doğu-Batı Divanı yazmış!
Her ne kadar politikalarını eleştirsek de Avrupa’nın, iğneyi birazcık kendimize batırmamız gerekiyor…
Neden bir Mevlana yetişmiyor artık, neden gelmiyor bir Yunus? Mehmet Akif İnan’lar artık bir rüya mı bizim için? Cahit Zarifoğlu, Sezai Karakoç, Necip Fazıl Kısakürek gibi edebiyatçılar neden yok?
Kendine gel ey Ümmet-i Muhammed!
Ey Osmanlı, Ey Türkiye!
Bu ülkenin yükü bizim omuzlarımızın üzerinde. En ufak bir harekette dengeler değişir, bu yükün altında kalırız!
Selam ve Dua ile…
