Amerika’da, Cezaevleri “Özel İşletme” kapsamında. Yani, Cezaevi işletenler, mahkum başına, devletten para alıyorlar. Son zamanlarda, “Siyahi Genç öldürme” ve bu öldürmeler ardından meydana gelen olaylar, sürekli “suçlu” üretiyor. Böylece: Hem, bir “siyahi” öldürülüyor hem de bu ölüm ardından çıkarılan olaylar ile “siyahi insanlar” devlet karşısında “suçlu” hale geliyorlar. Suçlu ve sicil almış her insan “kamu hizmeti”nden de otomatik olarak dışlanmış …

Farkında iseniz, yaşadığımız her seçimi “Hayat-Memat meselesi” ortamında yapıyoruz.  Her parti, bizi, “Eğer bize rey vermezseniz ülke mahvolur. Vatan elden gider” diyerek kendisine  rey vermeye çağırıyor. Öyle midir? Diyelim ki, bazı zamanlar evet öyledir. Peki ama, her zaman öyle midir? -Evet, öyledir. ******** Biz, “rey” deriz. Özellikle Araplar ise “Ses” derler. Olayın adı, “rey vermek” değil de, onlarda “Ses vermek” …

İkibinli yıllardan önceki seneler. Çanakkale’de, Belediye Başkanı,Rahmetli Özal’ın Cumhurbaşkanlığını içine sindiremeyen bir adamdı. Çoluk-Çocuğumla Çanakkale Şehitler Abidesine gitmek üzere,Çanakkale’den araba vapuruna bindik ve Eceabat’a geçtik. “Dur Yolcu” yazıyor ya işte orası Eceabat. Araba vapurundan  çıktık: gideceğimiz yere ait bir levha; Olmadı bir işaret arıyoruz.  Yok. Sağ taraf trafiği kalabalık,orada durup da kimseye soracak halimiz yok,sola dönüp münasip bir yerde durup  …

28 Şubat günlerinde, Ergenekon’un, “Pilot Bölge”  olarak kullandığı Ege Bölgesi uygulaması olarak başladı. İktidar, eğer, “Sivil kuvvetler” yoluyla düşürülemezse, Ege Bölgesi İllerinden birisinden “Merkezi Sistem” yoluyla, bir merkezden, “Din elden gidiyor. Ey millet ayaklanın” çağrısı yapılacak ve bu çağrıya kulak veren, “Menemen Türü”  birkaç yerde mahalli kalkışma meydana gelecek: Zinde kuvvetler de “Rejim elden gidiyor. İrtica ayaklandı” diyerek, yönetime “askeri …

 Önce “O soru ne sorusu?” onu diyelim. Türkiye Hariciye mensuplarına, 1973 yılında, Amerika’da, ilk “Ermeni Saldırısı” yapıldığında, saldırgan Ermeni, eylem sebebi için “1915 yılında Türkiye’de öldürülen ermeniler için yaptım” demişti. Türkiye Dışişleri Bakanlığı, olay olduktan, ancak, dört gün sonra, o kaatil ermeniye bir de “Sayın” diyerek bir açıklama yaptı. Dedi ki: “Sayın Manukyan’ın da dediği gibi bahsedilen olaylar 1915 yılında …

Muhyiddin Arabi…. Doğru ve dosdoğru yürüyen insan sapışını en mükemmel olduğu zamana denk getirir. Yani, der ki: İnsanın ulaşacağı en yüksek mertebe ne ise o insan işte o mertebede iken düşer ve öyle bir düşer ki bir daha da çıkamaz. Şöyle: İnsan, doğru yürümek için, her zaman kendini “mihenk”e vurur. Mihenk ise “Şeriat”tir. İnsan, hangi işe niyet ederse etsin, işleyişini …

Sovyet sistemi: Koskoca sistem, “kansız” bir şekilde dönüştü. O kadar güzel dönüştü ki, dönüşümden onbeş yıl önce Sezai Karakoç’un dediği gibi oldu. Sezai Karakoç: “Komünizm diye bir şey yoktur. Komünizm denilen şey Doğu halklarını batılılaştırma projesidir.” demişti. Gerçekten de öyle oldu. Bütün Sovyet sahası ve koskoca Çin kıtası “Batı” ölçülerine göre dönüştü. Hem de kansız bir şekilde… Yani, “tüketici” sayısında …

Kimilerine göre “Milli” mesele. HDP barajı geçerse, Türkiye büyük bir tehdit altına girer(miş). Başkalarına göre de Milli Mesele… HDP baraj altında kalırsa, Kürtlerin temsiliyeti yine PKK’da kalır. Bu yüzden, mutlaka ve mutlaka HDP barajı geçmeli ve “siyaset” yoluyla “mesele”nin çözümü için, ortada “siyasi bir muhatap” mutlaka olmalı. Bunun için de HDP’nin barajı geçmesi şart. Bir başkasına göre de, mesele Milli …

Millet bir “arguman” tutturmuş gidiyor. “Aleviler,hiç kafirlerle savaşmadılar.Hep,müslümanlarla savaştılar” gibi. Manyaklığa madalya verilse,bu madalya bu kafadan gayrısına hiç bir zaman düşmez. Bir kere; Zaman,seninle (bizimle) başlamadı. Bizden önce de zaman vardı ve bizden önceki zamanda “İslam Dünyası” bir “bütün” idi. Bizler,bu zamanda,coğrafyamızı parçaladık ve bu parçalanmaya uygun olarak zihin ve iman dünyamızı da parçaladık. Şimdi, kendi zamanımız. Dolayısıyla,yaşadığımız zamana göre …

Türkiye’de şimdiye kadar onlarca “savcı” öldürüldü. Aklımızda kalan ilk öldürme olayı da Yılmaz Güney’in öldürdüğü savcı. Bunu, ölenin savcı oluşundan değil, öldürenin Yılmaz Güney oluşundan hatırlıyoruz.. Kamuoyu dedikleri efkar-ı umumiye, bu olaya “Ne olmuş ki?” dedi. Ya da dedirtildi. Çünkü, Yılmaz Güney, “halkın vicdanı”ydı ve boş yere adam öldürmezdi. Savcı da olsa, sonuçta, Yılmaz Güney bir adam öldürmüştü. Bunda da …