Akıncılar Dergisi Türkiye'nin Güncel, Doğru ve Seviyeli Haber ve Bilgi Portalı
Şii lerin Kerbala yı anma törenlerine İran Devrimini desteklediğim yıllarda bile hep soğuk bakmışımdır.
Kaldı ki,
Bizim Sünni İslam anlayışımızda kişinin kendine eziyet etmesi doğru karşılanmamış yasaklanmıştır. …
Ayrıca
İnancımızda ‘Yas’ ın temcit pilavı gibi ısıtılıp ısıtılıp servis edilmesi de yasaktır.
Yine de biz;
Şii mezhebine mensup kişilerin bu törenleri icra etmesine, fitneye sebep olmaması için tenkit bile etmedik.
Ancak
İşin içinde teatral bir seremoni olduğu da gözümüzden kaçmamıştır.
1400 yıl önce vuku bulan müessif bir hadise, sanki dün olmuş gibi dövüne ağlaya devlet töreni ile icra edilmesi meğerse bir hazırlıkmış.
Neye hazırlık?
Masum ayaklarına yatıp zulmetme hazırlığı.
MADAYA
Bugün İran ve Hizbullah tarafından (Beşşar Esad’ı saymıyorum. Onun artık bir hükmü kalmadı)
muhasara edilmiş, çevresi mayınlarla döşenmiş giriş-çıkışlar kapatılarak insanlar, çoluk-çocuk açlıktan ölüme terk edilmiş bulunmaktadır.
Dedim ya.
Kerbela törenleri Hz. Hüseyin Efendimize ve Ehli Beytine karşı bir muhabetten çok bir tiyatro oyunudur.
Aksi halde
Bugün MADAYA da açlık ve susuzluktan kırılan insanları değil muhasara etmek, onların imdadına ilk önce İran’ın icabet etmesi gerekirdi.
