Hicaz’a gitti, dönüşünde Yenikapı Mevlevîhanesinde çileye soyundu. Ardından Beyazıtta bir kütüphane açarak Mir’at-ı Mevlana adlı manzum risalesini yayınladı ve Resimli Gazete adlı bir dergi çıkardı.
Tekrar memuriyet hayatına döndü. Memuriyeti devam ederken İstanbul’daki Darülhilafe Medreseleriyle Medreset-ül Kuzat ve Medreset-ül Vaizinle Darüşşafakada dersler veriyordu.
Üstad, Cumhuriyet döneminde de muallimliğe devam etti. Bu arada Fatih’te mesnevi dersleri veriyordu. Derslere sarığıyla devam eden Tahir-ül Mevlevi şapka kanuna muhalefetten İstiklal Mahkemelerine gönderildi ve yargılandı.
Sonra Maltepe Askeri Lisesine Edebiyat hocası oldu. Bilahare Kuleli Askeri Lisesi ve Beşiktaş Musiki Yatı Mektebinde aynı dersleri veren Tahir-ül Mevlevi “öğretmek ilmin zekatıdır” derdi ve hayatı boyunca bu prensipten ayrılmadı.
Derslerinde tasavvufun en derin bahislerini açık ve berrak bir dille anlatırdı. Mahfel, Beyanülhak, Sırat-ı Müstakim, Sebîlür-reşad ve İslamın Nuru mecmualarında pek çok makalesi yayınlandı.
Bizce en önemli olan esen 16 cilt halinde yayınlanan Şerh-i Mesnevidir. Yayınlanmış eserlerinden bazıları Edebiyat Lugati, Cengiz ve Hulagü Mezalimi, Nazım ve Eşkali Nazım, Şeyh Şamil’in Gazevatı, Şeyh Sadi’nin Bir Sergüreşti, Hazreti Peygamber ve Zamanı, Fuzulîye Dair, Hz.Peygamberin Hayatı, Müslümanlıkla İbadet Tarihi, İslam Askerine. Yayınlanmış ve yayınlanmamış 60 civarında eseri olan üstad, 20 Haziran 1951′de Hakk’ın rahmetine kavuştu.
75 yıllık ömrünün elli yılını ilme ve bildiklerini hiç bir karşılık beklemeden Müslüman gençlere aktarmaya, kendi tabiriyla “bilgisinin zekatını vermeye hasreden Tahir-ül Mevlevi’nin ruhu için bir Fatiha.”
Anasayfa
