Özlenen bir Gençlik

Anne karnındaki günahsız-dertsiz hayatımıza çocukluk döneminde de devam ediyoruz. İnsanlara olan güvenimizin, saygımızın,sevgimizin, inancımızın, bağlılığımızın dorukta olduğu zamanlardır çocukluk devrelerimiz.

Çocukluktan çıkıp ergen bir insan olma dönemine girince ayaklarımız yere değiyor. Ne kadar zor şartlarla karşı karşıya olduğumuzu, hayatın ta kendisi nedir onu öğreniyoruz.

Ancak bu dönemlerde insanın ihtiyacı olan maddi, manevi, psikolojik destek kimi zaman aile ,kimi zaman çevre ve eğitim kurumları tarafından doğru dürüst verilemiyor ve bu süre iyi yönetilemiyor.

İnsan karakterinin oluştuğu bu zamanlarda iyi-kötü, doğru-yanlış kavramı bilinçaltımıza nasıl yaşıyor isek öylece yerleşiyor. İyiyi, güzeli ve doğruyu algılamamız da aldığımız eğitime göre oluyor.

Gençlere sadece maddi çıkarlar ve menfaatler için savaş vermemiz, mücadele etmemiz gerektiği şeklindeki telkinlerle hayat mücadelemiz tek taraflı başlıyor. Halbuki Allah cc, ”Gevşemeyin, üzülmeyin, inanmışsanız, mutlaka siz en üstünsünüzdür.’’ (Ali İmran suresi 139. ) dediğini içselleştiremeyen bir gençlik korkunç bir hırs ve egonun içinde kayboluyor. Müslümanların her türlü zor şartlara karşı morallerinin bozulmaması, yılgınlık ve bitkinlik içinde olmamaları, inanıyorlarsa mutlaka galip gelecekleri bunun için hatırlatılıyor.

Karakterimizin şekillendiği dönemlerde sabır ve metanetin fikir, düşünce ve ruh dünyamıza yerleştirilme en birinci önem arz ediyor. Karakterin sağlam temeller üzerinde oluşturulmadığı insanlarda sosyal, psikolojik ve ahlaki sorunların toplum huzurunu da tehdit ettiği bir gerçek.

İslami bir aile, toplum ve milletin inşasında eğitim ve karakter çalışmalarının birinci derece rol alması gerektiği bilimsel bir hakikat olarak önümüzde büyük bir sorun olarak duruyor.

Özellikle gençliğimizin bu günkü idealsiz perişan hali, toplumumuzun dünyevileşmesi, hayatın sadece bu dünya ihtiyaç ve zevklerinden ibaret olduğu anlayışı milletimize yapılacak en büyük düşmanlık olduğu çoğukez hatırlatılmıyor.

İdealsiz, hedefsiz, başıboş okumuş cahiller ordusuyla, kara cübbeli, kara vicdanlı, karanlık düşünceli aydınlarla nereye kadar yol gidilebilir? Bu dağınık, düzensiz, disiplin ve kontrolsüz gençliğe geleceğimizi nasıl teslim edeceğiz?

Bir millet için bu durum düşman istilası kadar feci korkunç bir felakettir. Hiçbir zaman insanın başarı profili doğru ve dik olarak yükselmez. Bu durun daireler şeklinde ine-çıka bir çizgi çizerek , siz anlamadan,  hatta farkına varmadan yükselir.

Bunun pratiğini çoğumuz hayatımızda bizzat görmüşüzdür. Bu süreç içinde kararlı durmamız gerekirken, süreç içinde bocalamamızda tabii bir şey. Hiçbir amaca kolayca ulaşmak mümkün değil. Yolun iniş ve çıkışları elbet oluyor ve olacak. Ama her yokuşun bir i de inişi vardır. ”Her zorluktan sonra bir kolaylık vardır” (  )

Lider insan tabandan tavana doğru tırmanırken yoldaki bütün engelleri, zorlukları aşabilme, bela ve musibetlere aldırmadan yoluna devam edebilme başarısını gösterebilen insandır.

Her insanı lider yapmak isteseniz de yapamazsınız. Sonradan lider olunmaz. Lider olarak doğulur. Doğuştan getirdiği genetik kodları, aile, çevre ve eğitimle beslenerek gerçek bir önder ve lider ortaya çıkar.

Yarınların Büyük Türkiyesi beklediğimiz önder ve lider  genç ve gençliğin omuzlarında yükselecektir. Ülkemizde ve bölgemizde Hak ve hakikatin bayrağı inkarın kalelerine bu gençlik eliyle dikilecektir Allahın cc izniyle.