ORUÇ İBADETİNE GÜZELLEME

Sevgili oruç. Sakın ola seni unuttuğumuzu, gidişinle bayram ettiğimiz zehabına kapılma. Evet, senden ayrılırken, senin bitiminle bayram ediyoruz. Bu seninle bizi kavuşturan, seninle birlikte olmanın beraberinde getirdiği bir şölen, bir sevinç ve bir ürpertiden kaynaklanıyor. Bayramımız firaktan dolayı değil, vuslattan dolayıdır. Bu nedenle senin bize kazandırdığın ayrıcalıkları çok arayacak, bir sevgili gibi, yeryüzünü kuşatmanı dört gözle bekleyeceğiz. Uzaklara giden bir yâr gibi seni uğurluyor ve o yolu gözlenen, arzulanan bir sevgili gibi gelişini canı yürekten bekliyoruz. Tabii beklememiz mümkün olursa. Tabii ömrümüz yeterse…

Ey sevgili oruç! Sen bir albenisin, zırhsın, kavi bir ibadetsin. Göstermelik boyutunda olmayan bir ayrıcalığa sahipsin. Sen var olan, bir olan, doğmayan ve doğrulmayan bir yaratıcının bize lütfusun. Sen bin aydan daha hayırlı bir aysın. Sen de yapılan, seninle birlikte yapılan ibadetler binlerle çarpılırken, her ibadete bir değil, binlerce sevap kattıran bereketli bir ibadetsin. İnsan yüzlerini nurlarla boyadığın gibi, bütün bedenleri de boyayan bir güzellik giysisisin.
Ey oruç, yine gel… Yine dünyamızı aydınlat, yine ruhları yıka, yine bedenimizi arındır, ruhumuzu berraklaştır… Yine karanlıkları dağıtarak, günah kirlerini yıkayarak yeryüzünü nurlandır… Yine ilâhî hazlarla kalpleri doldurup taşır… Yine huzur ve huşu dağıt evrenimize… Yine tarifsiz duygularla gel ve bizi sarmala… Allah’ın eşsiz bir lütfu olarak gel, ihsanı olarak gel… Yine biz bayram edelim seni kavuşturanın izni ve emriyle… On bir aydan sonra gel de hicranımızı dindir, gel de bize yeniden merhaba de… Gel de kâinata bereket getir… Gel de cümle cihan yine dolsun nimetlerinle, bereketlerinle…
Elveda ey oruç ayı, elveda…