Cinnet siyaseti’nden ‘fantezi siyaseti’ne

Türkiye siyaseti de, tıpkı ekonomisi gibi rasyonel zemini kaybetmiş, irrasyonel bir alanda ilerlemektedir. Buradaki irrasyonelliği, kimlikçilik ve İslamcılık temsil etmektedir. Bu temel üzerinde yapılan seçimler, rasyonel, demokratik ve meşru sayılamaz. Bu yüzden de bu seçimlerin sonucunda otoriterleşme ortaya çıkmaktadır. Ekonomisi ve siyaseti bu kadar irrasyonel olan bir toplum, meşru değildir. Bu toplum sahtedir, bu sahte toplumu klasik sosyolojiyle anlamak mümkün değildir. Sahte ve meşru olmayan toplum karşısında, parazit toplumdan hareketle bir cinnet siyaseti geliştirmek meşrudur. Bu cinnet siyasetinin birinci amacı mevcut toplumu şiddetle yıkmak nihai amacı ideal ve meşru şiddetle toplumu kurmaktır.

Türkiye’de parazit toplum ve irrasyonellik üzerinde hareketle bir cinnet siyaseti yapılmalıdır… Le Bon’a atıfla Türkiye cinnet halindedir… Cinnet halinde, kitleler önüne çıkan her şeyi devirir… Şeytanla dahi işbirliği yapılabilir… Rasyonel düşünme imkânı kaybolmuştur. Artık rasyonel bir davranış beklenmemelidir. İrrasyonel davranış esastır. Cinnet siyasetiyle legal siyaset, ekonomi ve toplum yıkılmalıdır. Bundan sonra toplumu inşaya sıra gelecektir.

Görüldüğü gibi özetlemeye çalıştığımız mantık meşru siyaset, ekonomi ve topluma karşı irrasyonel bir devirme ve yıkma düşüncesini ifade etmektedir. Meşru ve gayrimeşru her hamlesinde yenilen reaksiyoner cephenin geldiği “cinnet halini”  ifade etmektedir.

Zirve 15 Temmuz 

15 Temmuz darbe teşebbüsü, işte bu “cinnet siyaseti” ile zehirlenen siyasi iklimde gerçekleşmiştir. !5 Temmuz darbe teşebbüsünün millet ve seçilmiş siyasi otorite tarafından meydanlarda ve hukuk yoluyla bertaraf edilmesi, “cinnet siyaseti”ni iflas ettirdi. 15 Temmuz’dan sonra gerçekleştirilen anayasa değişikliğiyle geçilen Cumhurbaşkanlığı sisteminin getirdiği yüzde 50’lik bir ittifak bulma zarureti, muhalefeti ‘cinnet siyaseti’nden ittifak siyasetine yöneltti. Muhalefet ve bilhassa CHP, toplumun yüzde 50’sini ikna edebilmek için yeni bir strateji üzerinde yürüdü. Ancak “cinnet siyaseti” teziyle ve tezin sahipleriyle hesaplaşılmadı.

‘İmkansızı vaat et, fantazi kur’ 

“Cinnet siyaseti”ni savunanlar bir bukalemun gibi ittifak siyasetine yönelerek “araçsal rasyoneli” ile 24 Haziran 2018 erken genel seçimlerinde siyasi bir kampanya yürüttüler.  Bu kampanya 31 Mart 2019 mahalli idareler seçimlerinde de devam etti ve genel seçimlere göre daha başarılı neticeler alındı. Bilhassa İstanbul’da yakalanan başarı, ”cinnet siyaseti”ni savunan çevrelerde büyük bir coşku meydana getirdi ve imkansızı vaat eden “araçsal akıl”dan vazgeçerek tamamen irrasyonel siyasete savruldular. Bunda muhalefet ittifakını oluşturan yapıların demokratik siyasi sabırdan uzak siyasi kültürleri ve yüzde 50’lik siyasi bloğun nimetlerini paylaşma kaygısı büyük rol oynamakla beraber, HDP çevresinin Türkiye, Irak ve Suriye’de yürütülen terör operasyonlarıyla fiilen çökmesinin de büyük etkisi var…

31 Mart seçimlerindeki muhalefet ittifakının nisbÎ başarısına rağmen Cumhur İttifakının çoğunluğu muhafaza etmesi ve 2013’e kadar seçim olmayacağı gerçeği, muhalefet cephesi üzerinde çok ciddi bir tazyik üretti.

‘Mavi CHP’ye doğru mu? 

31 Mart ve arkasında uzatmalı İstanbul seçimleriyle neredeyse iktidarı aldığını iddia eden muhalefet cephesi, seçimsiz geçecek dört yıl gerçeği karşısında seçim kampanyalarındaki “araçsal aklı” terk ederek tamamen irrasyonelliğe döndü. Bu muhalefet cephesi için siyaset psikolojisindeki “fantezi siyaset”inin daha görünür olmasının önünü açtı. Fantezi siyaseti, bir anlamda şeyleri varmış gibi gösterme anlamına geliyor. CHP’de fantezi siyaseti, dünyadaki yayılan popülist siyasetle “imkansızı vaat etme”nin kapısını araladı. Bu haliyle CHP’nin seçim vaatlerindeki “araçsal akla” da hizmet etti. Bu bakımdan “fantezi siyaseti” popülizmin şalında seçimlerin üzerindeki hayaletti. Şimdi bu hayaletin, yeni “gulyabanilik”lerine şahit olunacak. Bütün popülist söyleme rağmen Kılıçdaroğlu’nun CHP’sinde de yeni bir parti sınıfı, yeni bir parti oligarşisi oluşuyor. CHP’nin yeni oligarşisi, eskiden vesayet sistemindeki alışkanlıklarını parti içine taşıyarak partinin kilit noktalarını ele geçiren bir bürokratik elit operasyonunu tamamlamış gibi görünmektedir. CHP oligarşisi şimdi geçmişte toplumun çoğunluğu yokmuşçasına siyaset yapmalarına benzer şekilde, CHP’deki çoğunluğu dikkate almayan bir elit siyaseti yürütüyor. CHP artık, cinnet siyasetindeki kendinden olmayanı meşru görmemenin bir adım ötesine giderek, kendinden olmakla beraber itaat etmeyeni de meşru görmeyebileceğini ilan ediyor Muharrem İnce komplosuyla. Bu siyaseti tehdit eden ve hatta eleştiren aktörleri tasfiye etmek fantezi siyasetinin, parti içi politikasını ifade ediyor.

Muharrem İnce’ye CHP içinden kurulan komplo, tam da bu fantezi siyasetinin bir örneğini teşkil etmektedir. CHP tabanını istedikleri şekilde yönlendirebileceklerine emin olan CHP oligarşisinin kibri, çok da haksız sayılmaz. Muharrem İnce’nin “CHP’de çete var” dedikten ve CHP genel merkezi ile Kılıçdaroğlu’nu açıkça suçladıktan sonra geri adım atması bu bakımdan manidardır. Ancak CHP’nin, çelik çekirdeğin dışındaki alanlarda ciddi yara aldığını söyleyebiliriz. Bu yara, parti tabanının çelik çekirdeğinden ziyade CHP ittifakına eklemlenebilecek yeni kesimlerde etkisini gösterebilir. CHP oligarşisi buna karşı da irrasyonel siyasetin bir başka tamamlayıcısı popülist siyasetle tedbir alıyor. EYT üzerinden yürütülen ekonomiyi tamamen çökertecek vaatler popülizmin ekonomik ayağını, Suriyelilere düşmanlık üzerinde aşırı sağcı tezlerin sahiplenilmesi de siyasi ayağını temsil ediyor. CHP, fantezi siyaseti ve aşırı sağcıların reaksiyonunu taşımasıyla bir tür “Mavi CHP” ye dönüşmektedir. CHP’nin fantezi siyaseti az zararla atlatılacak gibi görünmüyor. “Mavi CHP” ayrı bir yazının konusu olmakla beraber, bunun bir tür “Mavi Balina” oyununa dönüşmesinin kuvvetle muhtemel olduğunu şimdiden söyleyelim.