BİRLİK RUHU

Asırlardır birlik ve beraberliğimizi islami bir ruh ile karan, cihad ruhu ile besleyen, takva teknesinde yuğuran, 3 kıta da adalet dağıtan, yönettiği topraklarda refah ve huzuru sağlayan bir ecdadın, üzerlerine ölü toprağı ekilmiş zamanın sorumsuz çocukları ve gençleriyiz.

Ülkemizden ayrılıp yabancı diyarlara gitmek zorunda kalsak acaba başkaları da bizim düşündüklerimiz gibi düşünürler mi?

Çalışıp çırpınıp, gecenizi gündüzünüze katıp biriktirdiğiniz sermayeyi başkalarıyla paylaşma korkusu kalbinizde her an duyar mıydık? Yediğimiz yemekten biraz azalır diye, aklımıza başkalarıyla paylaşma düşüncesi gelir miydi?

Kitaplarda saadet asrını okuyoruz. Asrı saadeti, Hicreti, Mekke Medin dönemini… Medine ‘liler ..o kutlu Ensar… onların tevazu ve yardımseverliği hangi ülkede, hangi coğrafyada yaşıyor?

Ebu Cehilin zulmünden kaçan müslümanlara tertemiz imanlarıyla kucak açan o kutlu şehir Medine… Ve uzaktan görünce sevinç çığlıkları atan o cennet çiçekleri Sahabelerin ruh hali…

Onlar Mekke’den Medineye isteyerek gitmemişlerdi. Mekke’li müslümanlar Medineli kardeşlerine yük olmayı istememeişlerdi. Ebu Cehilin cahili düzeninin baskısıyla meydana gelen bir imtihandı bu. Yaşanması gerekiyordu belki. Ve belki de tüm insanlığa ibret olsun diye bir imtihan olarak yaşandı.

Ve imtihan kazanıldı. Medine 10 yıl o güzel misafirlerini yüreğinde ağırladı. İmtihanı hem Mekkeliler ve hem de Medineliler kazanmıştı.

Geçen Ramazanda Teravih Namazını bir Suriyeli hoca kıldırmıştı.
İşte hep bunlar gelip geçti aklımdan.. O hicret ve sadece asrı ve peygamberimiz…

Adını, dilini bilmediğim, daha önce hiç tanımadığım bir kişi, bir anda önümde bana imam olmuş namaz kıldırıyordu. Sesinin tonunda bir burukluk olduğu hissediliyordu. Ben onu tanımıyorum, o beni tanımıyor ama bizi bir çizgide birleştiren bir birlik hamuru vardı… O okudukça kalbimizden onlar hakkında geçirdiğimiz küçükte olsa olumsuz düşüncelerim için afv diledim.
Ülkelerimiz farklı olsada renklerimiz,lisanlarımız farklı olsada Allah kelamı ile aynı şeyleri konuşmuştuk onlarla..

Amelimizi kazancımız,kazandıklarımız üstüne kurmadan önce, ilk önce niyetimizi temizlemekle başlamamız gerekiyordu.Eğer ülkemizde iç savaş olsa sürülsek yaban ellere, hiç parasız bakarlar mı bizlere?

Ve aynı dua yı ettik.” Ancak sana ibadet eder,ancak senden yardım dileriz”…

Ben bu duaya şunu eklemeliyim “Rabbim senden istediği yardımı, bana güç ve kuvvet ver ki bu yardım benim elimle olsun bende bu imtihanı kazanayım”

Ecdadımızı bizden farklı kılan inanö ve imanlarıydı. Bedenleri, içinde yaşadıkları zamanları değil bunu anladım.

Birlik Hamurunu yuğuracak, üstümüzdeki ölü topraklarını atacak, dim dik ayağa kalkacak, derin uykulardan sıyrılıp yeniden islami bir bilinçle dirilecek gençler olmamızı Rabbim bizlere nasip eylesin!

İslam ve islami mücadele kalplerinde Allah korkusu ve sevgisiyle büyüyen gençler tarafından verilecektir. Rabbim o gençliğin inşasında harç ce tuğla taşımayı bizlere nasip eylesin!

Faruk ÖZBAY